انرژی خورشیدی
انرژی خورشیدی
مقدمه
علاوه بر این منابع تولید آنها تمام ناشدنی و بدون محدودیت است.
منظور از واحدهای تولید پراکنده، واحدهای تولید توانی است که نزدیک مصرفکننده قرارگرفته و میتوانند بهصورت جداگانه یا متصل به شبکه سراسری، تولید برق نمایند. بهطورکلی این منابع بسته به فنآوری و انرژی اولیهای که استفاده میکنند به دو نوع تجدید ناپذیر و تجدید پذیر تقسیم میشوند. منابع تولید پراکنده تجدید ناپذیر متشکل از توربینهای گازی و موتورهای احتراقی میباشند. در مقابل آنها منابعی از قبیل نیروگاههای خورشیدی، بادی، زمین گرمایی، پیل سوختی و تولیدهای آبی ... منابع تولید پراکنده تجدید پذیر میباشند. مزید بر آنچه ذکر شد با افزایش استفاده از منابع انرژی تجدید پذیر، نیروگاههای تولید پراکنده برای مصرفکنندههای کوچک که در فاصله بیشتری از شبکه سراسری برق قرار دارند مناسب هست. همچنین تعداد بیشماری روستاهای پراکنده در جهان وجود دارد که امکان دسترسی به شبکه سراسری برق را ندارند و بهرهگیری از تولید پراکنده بهترین روش جهت برقرسانی به این مناطق است.
روشهای گوناگونی جهت تولید پراکنده مطرحشده و به کار گرفتهشده است. توان تولیدشده در نیروگاههای تولید پراکنده بسته به نوع کاربری آنها امکان تغییر تا چند مگاوات را دارد. برخی از این روشها عبارتاند از:
- سلولهای فتوولتاییک
- موتورها و ژنراتورهای جبرانی احتراق داخلی
- پیلهای سوختی
- توربین ژنراتورهای احتراقی کوچک
- واحدهای جزر و مدی
- توربینهای بادی
بعضی از آنها همچون باد و فتوولتائیک از درجه بالاتر تکامل برخوردارند و برخی دیگر همچون امواج و نیروگاههای حرارتی خورشیدی در مراحل پایینتری از توسعه قرارگرفتهاند. اما همه آنها نیاز به تحقیق و توسعه بیشتری برای بهبود در عملکردشان دارند. با توجه به جدید بودن فن آوری انرژیهای تجدید پذیر، تحقیق و نوآوری در مورد این سیستمها از اهمیت زیادی برخوردار است، ازاینرو مسئله تحقیقات جزء لاینفک سیستمهای تجدید پذیر است و میتوان گفت یکی از راههای غلبه بر موانع توسعه و ترویج انرژیهای تجدید پذیر ایجاد زمینههای توسعه تحقیقات، انتقال فنآوری و نوسازی آنها هست. در این زمینه کشورهای صنعتی جهان توجه ویژهای دارند و به امر تحقیق و توسعه در حوزه انرژیهای تجدید پذیر، بودجههای دولتی بسیار بالایی اختصاص دادهاند.